Evde oturuyorum, ne hüzünlü ne mutlu
Ne benim, ne bir başkası
Gazeteler dağılmış. Vazodaki gül hatırlatmıyor bana
onu benim için kimin kopardığını. Çünkü bugün izinliyiz anıdan,
her şeyden izinli... Bugün Pazar günü
Mutfağımızı ve yatak odamızı düzenlediğimiz bir gün,
ayrı ayrı. Haber bültenini dinliyoruz
sakince, çünkü savaş açılmıyor hiçbir ülkeye karşı
Mutlu imparator köpeklerle oyalanıyor bugün,
Şampanya içiyor fildişinden iki göğsün buluştuğu yerde...
Ve yüzüyor köpükte
Mutlu imparator öğle uykusunda bugün,
benim gibi ve senin gibi, Düşünmüyor kıyameti...
Çünkü elinin altındadır o; o, hakikat ve ebediyet!
Hafif bir tembellik pişiriyor kahvemi
Kakule kişniyor havada ve bedende
Yalnızım sanki. Ben oyum yahut öteki ben
Beni gördü, günümle ilgili rahatladı ve uzaklaştı
Pazar günü
günlerin ilkidir Tevrat’ta,
Ama zaman değiştirir adetleri: Çünkü dinlenir
Pazar günü savaşın rabbi
Şiir: Mahmûd Dervîş
Tercüme: Emre Özen