"Hiçbir şey hoşuma gitmiyor."
Otobüste bir yolcu diyor ki:
"Hiçbir şey hoşuma gitmiyor
ne radyo, ne sabah gazeteleri, ne de tepelerdeki kaleler.
Ağlamak istiyorum."
Şoför sesleniyor:
"Durağa varıncaya kadar bekle,
sonra ağla ağlayabildiğin kadar tek başına."
Bir kadın diyor ki:
"Benim de.
Benim de hiçbir şey hoşuma gitmiyor.
Kabrimi gösterdim oğluma,
hoşuna gitti ve bana veda etmeden uyudu."
Üniversite öğrencisi diyor ki:
"Benim de,
hiçbir şey hoşuma gitmiyor.
Arkeoloji okudum, kimlik bulmadan taşlarda.
Ben gerçekten ben miyim?"
Ve bir asker diyor ki:
"Benim de.
Benim de hiçbir şey hoşuma gitmiyor.
Beni kuşatan bir hayali kuşatıyorum daima."
Asabi şoför sesleniyor:
"İşte son durağa yaklaştık,
inmek için hazırlanın..."
Yolcular bağırıyor:
"Duraktan ötesini istiyoruz,
devam et!"
Ben ise diyorum ki:
"Benim de onlar gibi
hiçbir şey hoşuma gitmiyor,
ama ben yoruldum yolculuktan.
Bu yüzden beni burada indir."
Şiir: Mahmûd Dervîş
Tercüme: Emre Özen